Eindelijk, het is Moederdag! Ik lag al vanaf 5 uur wakker omdat ik zó ontzettend zenuwachtig was voor deze dag. Het is drieënhalve week ons geheimpje geweest, maar vandaag gaan we het éindelijk aan onze familie vertellen en onze mama’s verassen met het nieuws dat ze oma worden! Moederdag leek ons om verschillende redenen een hele mooie dag om het te vertellen. Iedereen was bij elkaar, het is een van de mooiste cadeaus en het is écht een verassing. Waarschijnlijk zouden ze toch wel iets vermoeden als we op een doodnormale doordeweekse dag met een cadeautje langs kwamen en zouden ze het misschien al raden voordat ze het hadden opengemaakt. Moederdag was dus perfect! We hadden twee paar kleine slofjes en twee kaartjes met glittervoetjes gekocht met daarin de tekst: “Hoi oma! Bewaar je mijn slofjes goed? Ik zal ze hard nodig hebben in december. Tot dan! Liefs, Baby Krijnen.” Met ons oma-cadeautje en nog wat andere kleinigheidjes gingen we met kriebels in ons buik op pad!
Eerst lunchen bij mijn ouders. Met mijn pokerface verscholen achter mijn grootste zonnebril begonnen we in de tuin met een kopje koffie en een kletspraatje. Daarna begonnen we rustig aan het cadeau-rondje, de slofjes bewaarde we natuurlijk voor het laatst! Maar toen het oma-cadeautje aan de beurt was werd het opeens onrustig. De een ging naar de toilet, de ander ging broodjes in en uit de oven halen. Euhh, hallooooo?! Dus het cadeautje bleef nog even rustig liggen, iedereen moest er natuurlijk wel bij zijn! De lunch was ondertussen klaar, dus we gingen allemaal aan tafel zitten. Toen iedereen weer compleet was en aan tafel zat, gaf ik het cadeautje aan mijn moeder. “Kijk eens mam, Berry en ik hebben ook nog iets voor je.” Ze maakte het open en zag als eerste het kaartje. Ze bleef een tijdje naar de glittervoetjes staren en keek me toen aan en zei alleen maar “Neeeee, echt waar?”, en begon toen zó hard te huilen! (Exact de reactie die ik had verwacht haha!) Papa, die al precies in de gaten had wat er aan de hand was, hing ook binnen no-time huilend om mijn nek. Wat waren ze allemaal blij en verrast!
’s Avonds gingen we bij Berry’s ouders eten. Ook daar dachten we dat het wel eens lastig kon worden om iedereen bij elkaar te houden bij het uitpakken van de cadeautjes. Het is er altijd druk, er is altijd wel iemand in de keuken bezig of er zit opeens iemand boven in bad. We hadden dus ook een heel strategisch plan bedacht voor alle mogelijke scenario’s. Maar gelukkig zat iedereen rustig op de bank toen we binnenkwamen! Na een kort kletspraatje gaf Berry een voor een de cadeautjes. Spannend! Hoe zal ze reageren? Ze pakte het cadeautje uit en keek vol verbazing naar de slofjes en daarna net zo verbaasd naar Berry. “Echt waaaaaar?”. Ze was er even helemaal stil van, maar wat was ze blij! “Jaaaa, je wordt oma!”. Ook hier was iedereen heel erg verrast, maar ze vonden het allemaal zo ontzettend leuk! De week daarop hebben we het aan onze opa’s en oma’s en vrienden verteld, zó leuk om het nieuws eindelijk met iedereen te kunnen delen!
De volgende ochtend was het eindelijk zover: de eerste echo! Ohh wat hebben we hier naar uitgekeken… Eindelijk kunnen we ons kleintje zien! Het was toevallig ook de eerste dag dat papa’s weer mee mochten naar de echo’s, want tot die tijd moest je nog alleen naar de echo komen. Dus dat was wel héél erg fijn! Want jeetje, wat was die echo spannend! Een streepje op een test die je vertelt dat je zwanger bent en verder merk je nauwelijks wat aan je lichaam, het voelt toch nog een beetje alsof je droomt… Maar als je daar dan ligt en je kleintje ziet bewegen en het hartje hoort kloppen, dan is het gewoon écht! Er beweegt daar gewoon een baby in mijn buik! Het is met geen woorden te beschrijven hoe ontzettend mooi, bijzonder en emotioneel dat moment is. Hoewel ik tot deze dag helemaal niet zo emotioneel was, lag ik me hier toch een partij te snikken! Het was nog een beetje vroeg om de uitgerekende datum te bepalen, dus twee weken later moesten we nog een keertje terug komen. Maar alles zag er gelukkig goed uit, de baby zit waar hij of zij hoort en het hartje klopt. Dus wij waren een dolgelukkige en trotse papa en mama!
Twee weken later hadden we opnieuw een echo. De kleine was alweer een beetje gegroeid en was ook flink druk aan het bewegen. De datum dat onze kleine baby Krijnen wordt verwacht is uiteindelijk 10 december geworden. We kunnen gaan aftellen!
