20 weken! We zijn gewoon al over de helft! In het begin kon het me niet snel genoeg gaan en dacht ik dat die 9 maanden best wel lang zouden duren… Maar echt, ze vliegen voorbij! Nu we weten dat er een kleine meisje in mijn buik groeit zijn we druk aan de slag gegaan met de babykamer en de rest van de uitzetlijst. Mijn buikje lijkt met de dag groter te worden en sinds een paar weekjes voel ik ook al wat getrappel in mijn buik!
In week 15 lag ik ’s avonds in bed op mijn rug en toen dacht ik dat ik een heel klein mini-schopje voelde. Maarja, wat moet je nou eigenlijk voelen? Zal dit dan echt een schopje zijn? Iedereen had het over belletjes, plopjes of je darmen maar dan toch net even anders… Voor mij voelde het alsof iemand heel zachtjes met een vinger aan de binnenkant van mijn baarmoeder duwde. Het was zo een klein en zacht gevoel, maar toch dacht ik dat dit het moest zijn! De volgende avond voelde ik het op het zelfde moment weer, maar toen drie keer achter elkaar! En toen voelde ik ook weer een paar dagen niets. Misschien was het dan toch iets anders? Maar vanaf week 17 voelde ik hetzelfde gevoel elke dag, elke dag een beetje meer en elke dag een beetje sterker. Nu wist ik het zeker, het is de baby! Vanaf dat moment werd ik nóg verliefder dan ik al was. Ze is er nu écht!
Ik merkte dat ik me in het begin heel erg moest concentreren om haar schopjes te voelen en ik voelde het eigenlijk alleen als ik rustig zat of lag. Nu in week 20 worden de schopjes steeds meer en steeds harder en laat ze de hele dag door wel even weten dat ze er is! Ze is vooral actief tijdens of na het eten en ’s avonds laat voordat ik ga slapen. Als ik mijn hand op mijn buik leg en tegen haar praat, reageert ze zelfs op me met kleine schopjes, dat is zó leuk! Het is toch een beetje alsof je met elkaar kan praten! Berry heeft in week 19 ook het eerste mini-schopje kunnen voelen. Het was heel zacht, maar hij voelde het!
Ook deze weken voel ik mij nog steeds heel erg goed. Ik ben veel aan het sporten en zit lekker in mijn vel! En behalve dat ik niet zoveel zin heb in vlees, maar vooral in chocoladekoekjes, heb ik eigenlijk nergens last van. Ik zie mijn buikje vanaf week 18 heel hard groeien! En dat getal op de weegschaal trouwens ook… Broeken passen nu écht niet meer, maar gelukkig rekken alle zomerjurkjes voorlopig nog lekker mee! Nu mijn buikje zo snel groeit en ik haar regelmatig voel schoppen kan ik niet wachten tot ze er is! Maar gelukkig zit ze voorlopig nog even ik mijn buik, want er moet nog een hoop gebeuren!
In week 19 was het tijd voor de 20-weken-echo. Toch weer even spannend! Maar ze is heel erg druk in mijn buik en zelf voel ik me de hele zwangerschap heel erg goed, dus ik maakte me verder geen zorgen. We vonden het vooral heel leuk om haar weer te kunnen zien én we waren heel benieuwd naar de bevestiging of ze écht een meisje is. De verloskundige zag het gelukkig meteen, nog steeds een meisje! Verder vond ik de echo echt heel erg leuk. De verloskundige legde alles uit waar ze naar keek, van haar hartje tot teentjes. Alles zag er gelukkig perfect uit, precies zoals het hoorde!
We hebben ondertussen een mooie kinderwagen uitgezocht en verder zijn we in week 20 aan de slag gegaan met de andere grote dingen van de uitzetlijst. We hebben de allermooiste babykamer uitgezocht, een badje en een box besteld, haar kamertje helemaal geschilderd, de rolgordijnen en overgordijnen besteld, een mooi hemeltje uitgezocht en verder stroomt het huis langzaam vol met heel veel roze! Ik kan niet wachten om de meubeltjes in elkaar te zetten en alle kleertjes te wassen en haar spulletjes een plekje te geven! Maaar… ook al hebben we al heel wat grote dingen van de uitzetlijst af kunnen strepen, er staat nog steeds meer open dan dat er afgestreept is. Dus voorlopig hebben we nog genoeg te doen!
