10 december komt nu wel héél dichtbij, OH MY GOD! Het wordt nu wel een beetje spannend hoor! Wanneer zal het zover zijn? Volgende week? Of zal ze ons nog 4 weken laten wachten? Ohh, ik ben zo benieuwd! Hoe zal het allemaal gaan? En hoe zal ze eruit zien? We kijken zo ontzettend uit naar het moment dat ze er is, maar toch is het nog steeds zó onwerkelijk! Als je door haar kamertje loopt of als je haar kleertjes vast houd… Straks ligt ze hier gewoon in haar bedje en heeft ze al deze kleertjes aan! Onvoorstelbaar! Maarrr… we moeten nog eventjes geduld hebben. Ondertussen praat ik jullie bij over de afgelopen 4 weken, want daarin zijn heel veel leuke dingen gebeurd!
Zo hebben we vorige week een liggings-echo gehad en hebben we nog even naar onze kleine meid kunnen kijken! Er stonden vanaf de 20-weken echo eigenlijk geen echo’s meer op de planning, dus deze liggings-echo was een leuk cadeautje! Ze lag er perfect bij, hoofdje beneden, billetjes links, voetjes rechts én ze was al wat ingedaald. Maar ik vond deze echo vooral heel bijzonder omdat we met de 3D-echo nog heel goed haar gezichtje konden zien, wat met 36 weken écht heel lastig schijnt te zijn. Lucky us! Ennn… ze heeft mijn neusje! Zó schattig! Verder gaat het met zowel met ons meisje als mama nog steeds allemaal goed. Ik heb wel steeds vaker last van harde buiken en soms van wat indalingspijn, maar dat hoort er nu natuurlijk ook een beetje bij. Ons kleintje heeft het nog helemaal naar haar zijn in mijn buik en dat het daar allemaal wat krapjes wordt maakt haar helemaal niets uit, ze trappelt er lekker op los! Nu ze zo groot wordt kan ik ook precies voelen waar ik een voetje of een elleboog voel en wanneer ze haar handjes beweeg, zó leuk! Ik ga dat getrappel echt missen straks!
Drie weken geleden zijn we allebei verrast met een super leuke babyshower! Ik ben verrast met een drive-by babyshower en terwijl Berry dacht dat hij in mijn complot zat is hij zelf meegelokt voor een biershower, zó lief! Ondanks dat het in deze gekke tijd allemaal een beetje lastig te organiseren is, boffen we maar met zulke lieve vrienden en familie dat ze toch zo hun best doen om een leuk en origineel corona-proof feestje voor ons te organiseren! Wat zijn we ontzettend verwend en in het zonnetje gezet!
Verder hebben we ons de afgelopen weken al een beetje voorbereid op de bevalling. Ik heb best even getwijfeld of ik wel zo een beval-cursus wilde doen. Want is dat nou wel wat voor ons? Is het niet te zweverig? En hoe krijg ik Berry daar nou weer mee naar toe? Maar hoe nuchter ik ook ben, ik wil altijd goed voorbereid zijn en wil álles weten. In week 33 hebben we de 1-daagse bevalcursus van Bevalwijzer gevolgd. In een paar uur een spoed-cursus bevallen met álle info die je moet weten, dat leek me wel wat. En ik ben heel blij dat we deze cursus gevolgd hebben! Hoewel er natuurlijk overal genoeg info vandaan te halen is, vonden we het heel fijn om de hele bevalling en alles wat daarbij komt kijken van A tot Z door te nemen. Alle verschillende fases van de bevalling werden chronologisch doorgenomen, hoe het volgens het boekje zou gaan en welke complicaties je kunt verwachten. Er werden veel praktische en mentale tips gegeven en goede info hoe je het beste om kunt gaan met de pijn. Zowel ik als Berry vonden dit een hele fijne, nuchtere en informatieve cursus. Er is voor ons een stukje spanning weggenomen en het heeft mij een sterk en positief gevoel gegeven waardoor ik me helemaal klaar voel voor de bevalling!
Ben je ook enthousiast geworden over deze cursus van Bevalwijzer? Met de kortingscode JenniferKrijnen15 ontvang je €15,- korting op alle groeps- én online cursussen! (Deze code is geldig tot 5-12-2020.)
Hoe zien we de bevalling eigenlijk voor ons? Ik riep altijd stellig riep dat ik gewoon in het ziekenhuis wilde bevallen, alles en iedereen in de buurt, lekker makkelijk. Maar toen ik me wat meer ging verdiepen in het bevallen leek het idee van een thuisbevalling mij eigenlijk steeds fijner. Zoveel mogelijk proberen te ontspannen lijkt ‘the key’ te zijn tot een succesvolle bevalling en hoe kan dat nou beter dan in je eigen huis en in je eigen bed? Toch blijf ik het spannend vinden, want wat nou als er iets mis gaat? Maar mede door de bevalcursus zijn mijn zorgen daarover grotendeels wel weggenomen. Uiteindelijk hebben we besloten om het gewoon open te laten en het op het moment zelf te beslissen. Gaat alles vrij snel en soepel en ziet de verloskundige geen reden om naar het ziekenhuis te gaan, dan blijven we lekker thuis. Duurt het allemaal heel lang, vind ik het té zwaar, voel ik me thuis niet meer op mijn gemak of raad de verloskundige ons aan om naar het ziekenhuis te gaan, dan wordt het dus het ziekenhuis. Verder heb ik ook geen specifieke wensen in mijn bevalplan staan, het gaat zoals het gaat. Ik zie ook helemaal niet tegen de bevalling op, eigenlijk heb ik er gewoon best wel zin in! Ik voel me goed voorbereid en ben gewoon ontzettend benieuwd hoe het allemaal gaat!
