10 januari, vandaag is Jane alweer 1 maand oud en zitten we alweer een maand op onze grote roze verliefde wolk! Wauw, wat is die maand snel gegaan, de dagen vliegen voorbij! Vanaf de eerste dag staat je leven compleet op zijn kop en in het teken van knuffelen, voeden, verschonen en genieten. En voor je het weet is de dag weer om. Alles draait om Jane, om elkaar, om ons gezin en verder is niets meer belangrijk! Het is zo leuk om haar elke dag te zien ontwikkelen en te zien groeien. Zelf heb je het niet zo in de gaten, maar vergeleken met de eerste foto’s is ze nu al gegroeid! Haar wangetjes zijn boller, haar handjes en voetjes worden al groter en maatje 50 wordt nu wel een beetje krap (neee, niet nu al!). Ze probeert je nu te volgen en naar je te kijken, herkent je stem en zelfs de liedjes die je voor haar zingt. Ohh, ik ben zó verliefd! Zo verliefd en zo trots! Mama zijn is echt het allermooiste wat er is! En ook elkaar als papa en mama zien is zó leuk. Als ik Berry met Jane zie knuffelen, tegen haar hoor zingen of door de babyfoon tegen haar hoor praten dan smelt ik! Wat een geweldige papa!
Nu Jane een maand oud is leek het me leuk om even terug te blikken op de afgelopen maand. Hoe is die eerste maand gegaan?
Laten we beginnen bij het begin: de kraamweek. Wat een rollercoaster was dat! We hebben een ontzettend fijne kraamweek en kraamhulp gehad, maar wat is die eerste week intens! Ontzettend mooi en emotioneel, maar vooral ook hectisch en overweldigend! Alles is nieuw, onwennig en spannend. Heel veel informatie, heel veel eerste keren, kraamvisite over de vloer en zelf moet je toch wel even herstellen van zo een bevalling. En dat allemaal op veel te weinig slaap. Maar ik kán ook gewoon niet slapen omdat ik de hele dag naar Jane wil kijken en geen moment van haar wil missen. Gelukkig sleept de verliefdheid en adrenaline je door die vermoeidheid heen. En hoe overweldigend die week ook was, wat hebben we op een mega grote roze wolk geleefd. En die roze wolk wordt nog elke dag groter en groter!
Na de kraamweek kwamen we weer een beetje tot rust. Lekker met z’n drietjes genieten, zelf alles uitzoeken en even niemand over de vloer, heerlijk! En ook al blijft elke dag weer een nieuw avontuur, het wordt wel elke dag een beetje makkelijker. We leren Jane en haar huiltjes, kreetjes en lichaamstaal steeds beter kennen. Luiers, flesjes, aankleden… In het begin kost het allemaal heel veel tijd en doe je het allemaal zó voorzichtig. Maar na meer dan 100 luiers verschonen is dat nu een makkie en ook flesjes staan nu in een handomdraai klaar. Elke dag gaat ons weer beter af en als papa en mama zijn we echt een super team! En hoewel er echt wel eens een pittige dag of nacht tussen zit, valt het me allemaal ontzettend mee! Jane is een hele makkelijke, rustige baby en een echte slaapkop. Ze drinkt goed, slaapt veel, huilt weinig (met dank aan de speen!) en is snel tevreden. Ze vind het fijn als je rondjes met haar loopt, wordt rustig van stemmen en geklets, kroelt en slaapt graag in je armen of op je borst, maar slaapt ook heerlijk in haar eigen bedje en de box. In bad gaan vind ze heerlijk, net als wandelen in de kinderwagen. We mogen niet klagen!
Qua voeding zijn we gestart met borstvoeding. We hadden met de kraamhulp als snel in de gaten dat Jane een hele slaperige drinker was en na een paar minuten al tevreden was, maar eigenlijk niet genoeg dronk. Na een paar dagen ben ik begonnen met kolven om te kijken of ik wel genoeg voeding had en of ze uit een flesje wél goed dronk. Voeding was er gelukkig genoeg, maar ook bij het flesje dat we hadden gekocht viel ze al snel in slaap. Uiteindelijk ging het met een ander flesje met een groter gaatje in het speentje beter en ben ik blijven kolven en voeden via flesjes. Dat ging ook eigenlijk best goed, ik had genoeg borstvoeding en Jane dronk goed. Maar elke 3 uur kolven vond ik zelf veel te intensief worden. Vooral toen we haar mochten voeden op verzoek en haar voedingen en het kolven soms langs elkaar liepen en er van mijn nachtrust bijna niets meer overbleef. Ik heb nog een paar keer geprobeerd om haar aan te leggen, maar ze bleef snel in slaap vallen. Dus bleef het bij kolven en flesjes borstvoeding. Ik wilde altijd graag borstvoeding geven, maar heb wel altijd gezegd dat Jane meer heeft aan een blije en fitte mama dan aan borstvoeding en op deze manier was mama niet zo blij. Dus na twee weken ben ik het kolven gaan afbouwen en zijn we langzaam over gegaan op kunstvoeding. Dat vond ik wel heel jammer, want ik had wel genoeg én goede borstvoeding, maar dit was niet de manier waarop ik borstvoeding geven voor me zag. Gelukkig gaat het met de kunstvoeding ook hartstikke goed! Ik was even bang dat ze misschien last zou krijgen van krampjes, maar daar heeft ze gelukkig helemaal geen last van. Mama blij, Jane blij!
Toen Jane nog flesjes borstvoeding kreeg, moesten we haar elke 3 uur een flesje geven. Vonden we zelf jammer, want Jane is écht een slaapkoppie en we moesten haar bijna elke keer wakker maken voor haar flesje. Zo sneu om haar wakker te maken als ze zo lekker ligt te slapen! Bij de eerste keer wegen op het consultatiebureau was ze zo goed gegroeid dat we haar vanaf dat moment mochten voeden op verzoek. ’s Nachts mocht er maximaal 6 uur tussen haar voedingen zitten en overdag 4 uur. Dat was wel echt héél fijn, want vooral ’s nachts laat ze nu wel soms 4 tot 5 uur tussen haar voeding zitten, dus dat geeft papa en mama net even een uurtje extra slaap tussen de flesjes door!
Drinken doet Jane dus super goed, en slapen gelukkig ook! Jane heeft de eerste weken bij ons in een wiegje naast ons bed geslapen. De eerste nacht durfde ik niet eens te slapen, bang dat ik haar niet zou horen of dat ze toch het dekentje over zich heen zou trekken. Uiteindelijk hebben we de eerste twee nachten met het nachtlampje aan geslapen. De volgende nachten met twee hydrofiele doeken over het nachtlampje, omdat dat nachtlampje toch wel fel was om mee te slapen en zo was het net even iets donkerder. Na 4 of 5 nachtjes durfde ik eindelijk met het licht uit te slapen. Maar zo bezorgd als ik was klikte ik nog wel bij elk kreetje het lampje van mijn telefoon aan om te kijken of het wel goed ging. Na 3 weken hebben we haar ’s avonds in haar ledikantje op haar eigen kamer laten proef-slapen. Toen Jane bijna 4 weken was durfden we het aan om haar ’s nachts in haar eigen kamer te laten slapen. Dat vonden we best even spannend, maar vanaf dat moment slapen we zó veel beter. Toen ze naast ons sliep werden we toch van elk klein kreetje wakker en sliepen we heel licht. Van die kleine kreetjes door de babyfoon worden we nu niet wakker, alleen als ze wat meer geluid maakt of echt huilt.
Sinds ze in haar eigen kamer slaapt merken we dat ze zelf ook nóg beter slaapt. Soms viel ze na haar avond- of nachtflesje weer moeilijk in slaap of bleef ze gewoon klaarwakker. Maar we hebben nu een bed-ritueeltje gevonden waarvan we denken dat het goed werkt. (Werkt nu, maar dat is natuurlijk geen garantie voor morgen of volgende week!) Haar laatste flesje geven we nu standaard tussen 10 uur en half 11. Die geef ik in haar slaapzakje in haar slaapkamer met een heel klein nachtlampje aan en ik probeer zo min mogelijk te praten en alleen te fluisteren zodat het lekker stil en donker voor haar is. Zo drinkt ze al bijna slapend haar flesje op. Daarna loop ik met haar hoofdje op mijn schouder door haar kamer en valt ze lekker in slaap en kan ik haar slapend in haar bedje leggen. Perfect! Soms hoor ik haar door de babyfoon nog een beetje brabbelen, maar uiteindelijk valt ze gewoon lekker in slaap. Meestal slaapt ze dan tot een uurtje of 3, dan herhaal ik het hele ritueel opnieuw en ligt ze om 4 uur weer lekker te slapen tot 7 á 8 uur. Meestal gaat dit goed zo, maar er zit nog steeds wel eens een avond of nachtje tussen dat ze wat moeilijker in slaap komt of wel weer na 3 uur honger heeft. Ze is natuurlijk nog steeds een kleine baby, dus we zijn hier al heel blij mee! Hopen dat goed blijft gaan zo!
Dat was alweer de eerste maand! Ik ben benieuwd wat ons aankomende maand allemaal te wachten staat en wat voor nieuwe dingen ze allemaal gaat leren. Ik kan niet wachten tot ze voor het eerst naar me gaat lachen. Ik smelt al bij de gedachte!
Nog even wat grappige- en genietmomentjes van de afgelopen maand:
Grappige momenten:
– Met de hele dag een baby in je armen word je opeens heel creatief en kom je er achter hoe veel je eigenlijk met één hand kunt doen.
– Jane vindt het heerlijk als we rustig met haar door het huis lopen of zachtjes heen en weer wiebelen. Maar we betrappen onszelf er regelmatig op dat we ook zonder Jane in ons armen nog lekker door staan te wiebelen haha!
– Het is me al twee keer overkomen dat ik ’s nachts een flesje maak die ik met mijn slaperige hoofd niet goed heb geschud waardoor er een klontje in het speentje terecht komt en ik er pas na een paar minuten achter kom dat Jane aan een flesje zit te sabbelen waar niets uit komt. Oepsie, slechte mama…
Genietmomentjes:
– Dee lieve gezichtjes die Jane trekt als ze slaapt, zó schattig! Glimlachjes, pruillipjes, ik kan er de hele dag naar kijken…
– De momenten dat ze lekker op je borst ligt te slapen als een klein koalabeertje en met haar gezichtje in je nek kroelt. Ohh daar kan ik zo intens van genieten, zo kan ik uren zitten!
– Wanneer Berry Jane haar luier gaat verschonen en ik hem hele verhalen tegen haar hoor vertellen door de babyfoon… Smelt!
